Pielgrzymka Stowarzyszenia Rodzin Katolickich do Wambierzyc

4 lutego 2012 r. odbył się wyjazd Stowarzyszenia Rodzin Katolickich do Sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin – Patronki Ziemi Kłodzkiej.

O godz. 11:00 ksiądz proboszcz odprawił Mszę św. w intencji wszystkich uczestników pielgrzymki, ich rodzin oraz wszystkich parafian. W swojej homilii ks. Andrzej podkreślał jak ważna jest rodzina, gdyż to właśnie w niej kształtuje się swoją wiarę.

Po Mszy Św. Pani przewodnik opowiedziała historię związaną z powstaniem Sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin oraz oprowadziła po świątyni.

Wambierzyce to piękna wioska, w której znajduje się Kalwaria Wambierzycka. Rozplanowanie wsi odtwarza topografię Jerozolimy; są góry: Syjon, Synaj, Tabor, Horeb i Golgota, potok Cedron i sadzawka Siloe, nad ulicami wznoszą się Bramy Jerozolimskie. W kapliczkach znajdują się posągi naturalnej wielkości.

Głównym centralnym zabytkiem jest bazylika mniejsza pod wezwaniem NMP, której taki tytuł kościołowi nadał 22 lutego 1936 roku papież Pius XI. Jest to tytuł honorowy, który otrzymują kościoły wyróżniające się wartością zabytkową, albo ze względu na swoje walory liturgiczne bądź duszpasterskie. 17 sierpnia 1980 roku miało miejsce największe i najdonioślejsze wydarzenie w kilkusetletniej historii sanktuarium wambierzyckiego – figurka Matki Bożej ukoronowana została koronami papieskimi na Wambierzycką Królową Rodzin.

Do świątyni prowadzą monumentalne, kamienne schody o trzech ciągach. Wszystkich stopni jest 56, z czego 33 w środkowym ciągu symbolizuje lata życia Jezusa na Ziemi. Kolejnych 15 stopni nad pierwszym tarasem oznacza lata życia Maryi przed jej Boskim Macierzyństwem.

Kolejnym etapem pielgrzymki było zobaczenie ruchomej szopki. która pochodz z 2 poł. XIX w., a umieszczona jest w budynku u podnóża Kalwarii. Jej inicjatorem był Longin Wittig. Szopka przedstawia m.in.: rzeź dzieci na rozkaz króla Heroda, Świętą Rodzinę przy pracy, 12-letniego Jezusa w świątyni, Ostatnią wieczerze, Objawienie Matki Bożej w Lourdes, kopalnie węgla i scenę przedstawiającą zabawę ludową. Szopka wzbudza u pielgrzymów zachwyt i uznanie dla kunsztu ich twórców.

Po zakończeniu zwiedzania była chwila czasu wolnego, a później powrót do Dobromierza, gdzie w Domu Bożego Miłosierdzia na wszystkich pielgrzymów czekał ciepły obiad. Natomiast po obiedzie można było jeszcze napić się kawy lub herbaty i porozmawiać.