Z życia parafii

Sierpniowa pielgrzymka

W dniach od 20 do 23 sierpnia wyruszyła pielgrzymka z naszej parafii, w której również uczestniczyli parafianie z Mokrzeszowa i Świebodzic (naszego Świebodzickiego dekanatu) oraz kilka osób z Wrocławia i Oleśnicy.

Pierwszego dnia pielgrzymi dotarli na Podlasie – do Białegostoku, gdzie mieli okazję zwiedzania zabytkowej starówki oraz Katedrę Wniebowzięcia NMP – Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia. Następnie udali się na Mszę św. do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, którą sprawował ks. Romuald Witwicki. Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, które znajduje się w Białymstoku jest określane niepowtarzalnym, jedynym i wyjątkowym pośród wszystkich Sanktuariów i parafii pod tym wezwaniem. Wszystko za sprawą Ks. Michała Sopoćki, który marzył i dążył do wybudowania świątyni jako votum wdzięczności i miejsca kultu Jezusa Miłosiernego i Jego niezgłębionej miłości wobec człowieka.

Po zakończonej Eucharystii pielgrzymi udali się na nocleg do Sejn. Następny dzień rozpoczął się od zwiedzania Sejn i wspaniałej bazyliki oraz dawnego klasztoru O. Dominikanów. Niestety nie ma tam już zakonników. Ale pozostała wspaniała bazylika pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny wzniesiona w latach 1610 – 1619 w stylu późnorenesansowym przez Dominikanów. Najcenniejszym  elementem wyposażenia świątyni jest drewniana gotycka figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XV w wykonana w kształcie tryptyku (zwana często figurką Matki Bożej „szafkowej”), będąca od XVII w. przedmiotem kultu religijnego. W nawie głównej kościoła w miejscu pierwotnego prezbiterium znajdują się zbudowane w 1907 r. neobarokowe organy, na których od 1993 r. odbywają się koncerty Międzynarodowego Festiwalu Organowego Młodych.

Kolejno udano się do Wigier, gdzie najpierw została odprawiona Msza św. pod przewodnictwem ks. Romualda, a później razem z przewodnikiem  zwiedzano kompleks zabudowań klasztornych, w których przed laty żyli Kameduli, członkowie jednego z najcięższych zakonów klauzurowych. Podczas naszego pobytu w Wigrach zwiedziliśmy Apartamenty Papieskie i Kaplicę Papieską (to zapomniane przez ludzi miejsce miało zaszczyt gościć Ojca Św. Jana Pawła II podczas Jego pielgrzymki do Ojczyzny w dniach 08-09.06.1999r.), krypty gdzie są pochowani zakonnicy, zabytkowy kościół i  wieżę zegarową, z której zobaczyliśmy wspaniałą panoramę jeziora Wigry. Po zakończeniu zwiedzania wigierskiego wzgórza, udaliśmy się w dalszą podróż do Sanktuarium Maryjnego w Studzienieczej, w którym znajduje się obraz słynący z łask. Obok kaplicy znajduje się studzienka. Od niej wzięła nazwę miejscowość Studzieniczna, a także pobliskie Jezioro Studzieniczne. W powszechnym przekonaniu pielgrzymów woda z tej studni ma właściwości uzdrawiające, zwłaszcza w przypadku chorób oczu i skóry. Po krótkim zwiedzaniu pielgrzymi wyruszyli w rejs statkiem do Augustowa, skąd później udali się na nocleg do Sejn.

W końcu dzień, w którym pielgrzymi udali się na Litwę. Punkt zwiedzania Wilna rozpoczął się od cmentarza na Rossie, który  jest zabytkową nekropolią w Wilnie, jednym z najstarszych, najbardziej znanych i najcenniejszych cmentarzy litewskiej stolicy. Później przyszedł czas na zwiedzanie:  kościoła św. Piotra i Pawła na Antokolu, katedry św. Stanisława,  kościół św. Kazimierza, cerkiew św. Ducha, Kaplica z pierwszym obrazem Jezusa Miłosiernego, Uniwersytet Stefana Batorego. Po zwiedzaniu tych wszystkich miejsc odprawiona została Msza Święta przed cudownym obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej. Po Mszy św. był czas wolny na dodatkowe zwiedzanie oraz obiadokolację. Tego dnia nocleg na pielgrzymów czekał w Sokółce.

4 dzień pielgrzymowania rozpoczął się śniadaniem, po którym udano się na Mszę św. do kościoła pw. św. Antoniego Padewskiego – świątynia ta to miejsce Cudu Eucharystycznego, o którym od wielu lat się bardzo dużo mówi. Po niedzielnej Eucharystii nasi pielgrzymi zostali zaproszeni przez siostrę do sali pielgrzyma na obejrzenie filmu, który opowiada o Cudzie, który wydarzył się w Sokółce. Zanim jednak odbyła się projekcja filmu siostra przybliżyła pielgrzymom historię tego miejsca oraz opowiedziała o tym jak w dzisiejszym czasie przez przybywających tu ludzi odbierane jest wydarzenie, które miało miejsce w Sokółce.

Ostatnim punktem pielgrzymki była Święta Góra Grabarka – miejsce, gdzie od stu-­leci podążają prawosławni pielgrzymi. Od setek lat ludzie przychodzą tam z prośbą i modlitwą o pomoc. Zostawiają swoje krzyże, pod którymi kryją się ich osobiste troski, smutki i radości. Przychodzą, aby znaleźć ukojenie, radość, pociechę i wzmocnienie.