Msza dziękczynna za kanonizację Jana Pawła II
W Niedzielę Miłosierdzia Bożego, tj. 27 kwietnia 2014 r., o godz. 10:00 na Placu Św. Piotra w Watykanie odbyła się uroczysta Msza święta kanonizacyjna, podczas której Papież Franciszek ogłosił dwóch papieży: Jana Pawła II oraz Jana XXIII – świętymi.
O godz. 17:00 w kościele św. Apostołów Piotra i Pawła w Dobromierzu odbyła się Msza święta dziękczynna za kanonizację Papieża Jana Pawła II. Eucharystii przewodniczył oraz homilię wygłosił ks. proboszcz Andrzej Walerowski, a wspólnie z nim koncelebrowali Ją: ks. prałat senior Wenancjusz Róg oraz ks. wikariusz Romuald Witwicki.
W swoim kazaniu główny celebrans przytoczył część tekstu z homilii Jana Pawła II podczas beatyfikacji Jana XXIII oraz część tekstu z homilii Benedykta XVI, którą wygłosił podczas beatyfikacji Jana Pawła II.
” Dnia 3 września 2000 roku w czasie uroczystości beatyfikacji Jana XXIII, papież Jan Paweł II powiedział: „Kontemplujemy dzisiaj w chwale błogosławionych… papieża – Jana XXIII, który zadziwił świat swoją bezpośredniością i przystępnością, wyrażającą szczególną dobroć serca… W pamięci wszystkich utrwalił się obraz papieża Jana z uśmiechem na twarzy i z ramionami szeroko otwartymi, przygarniającymi cały świat. Iluż ludzi urzekła prostota jego serca, połączona z rozległą znajomością człowieka i jego spraw! Powiew nowości, jaki wniósł ten papież, nie dotyczył oczywiście doktryny, ale raczej sposobu jej przedstawiania; nowy był jego styl mówienia i działania oraz pełen sympatii sposób obcowania ze zwykłymi ludźmi i możnymi tego świata. W tym też duchu papież Jan ogłosił Sobór Watykański II, którym otworzył nową stronicę w dziejach Kościoła: chrześcijanie zostali wezwani, aby śmielej głosić Ewangelię i z większą uwagą śledzić „znaki czasu”. Sobór był prawdziwie proroczą intuicją sędziwego już wówczas papieża i mimo niemałych trudności rozpoczął nową epokę nadziei dla chrześcijan i dla ludzkości…
Prośmy z ufnością nowych błogosławionych [a wśród nich] Jana XXIII, aby pomagali nam żyć w sposób coraz bardziej zgodny z natchnieniami Ducha Chrystusa. Ich miłość do Boga i braci niech będzie światłem na naszej drodze na początku trzeciego tysiąclecia”.”
„Dnia 1 maja 2011 roku w czasie uroczystości beatyfikacji Jana Pawła II, papież Benedykt XVI powiedział: „Jan Paweł II … podczas swej pierwszej uroczystej Mszy świętej na placu św. Piotra w niezapomnianych słowach [wołał do nas]: „Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!”;. To, o co nowowybrany Papież prosił wszystkich, sam wcześniej uczynił: otworzył dla Chrystusa społeczeństwo, kulturę, systemy polityczne i ekonomiczne, odwracając z siłą olbrzyma – siłą, którą czerpał z Boga – tendencję, która wydawała się być nieodwracalna. Swoim świadectwem wiary, miłości i odwagi apostolskiej, pełnym ludzkiej wrażliwości, ten znakomity Syn Narodu polskiego, pomógł chrześcijanom na całym świecie, by nie lękali się być chrześcijanami, należeć do Kościoła, głosić Ewangelię. Jednym słowem: pomógł nam nie lękać się prawdy, gdyż prawda jest gwarancją wolności…” Papież Benedykt XVI zakończył homilię bardzo osobistym wspomnieniem: „Chciałbym na koniec podziękować Bogu za osobiste doświadczenie długoletniej współpracy z Papieżem, Janem Pawłem II. Już wcześniej miałem możliwość poznania i docenienia jego osoby, lecz od 1982 roku, gdy wezwał mnie do Rzymu na Prefekta Kongregacji Nauki Wiary, przez kolejne 23 lata mogłem być przy nim i coraz bardziej go podziwiać. Moja posługa była wspierana jego głęboką duchowością i bogactwem jego intuicji. Zawsze uderzał mnie i budował przykład jego modlitwy: zanurzał się w spotkaniu z Bogiem, pomimo rozlicznych trudności jego posługiwania. A potem świadectwo jego cierpienia: Pan pozbawiał go stopniowo wszystkiego, lecz on pozostawał skałą, zgodnie z wolą Chrystusa. Jego głęboka pokora zakorzeniona w intymnym zjednoczeniu z Chrystusem, pozwoliła mu dalej prowadzić Kościół i dawać światu jeszcze bardziej wymowne przesłanie, i to w czasie, gdy topniały jego siły fizyczne. W ten sposób doskonale zrealizował on powołanie każdego kapłana i biskupa: bycia jednym z Chrystusem, z Tym, którego codziennie przyjmuje i ofiaruje w Kościele”.”
Po Mszy św. odbyła się procesja z figurką św. Jana Pawła II, ulicami Dobromierza, z kościoła św. Apostołów Piotra i Pawła do kościoła św. Michała Archanioła, przy którym znajduje się figura św. Jana Pawła II. Procesję prowadził ks. Romuald – rozważane były Tajemnice Różańca świętego oraz została odśpiewana Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Natomiast przy figurze św. Jana Pawła II, ks. proboszcz odmówił krótką modlitwę oraz wspólnie wszyscy zaśpiewali Barkę – ulubioną piosenkę Papieża Polaka.