Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny

Uroczystość Wszystkich Świętych jest jednym z najbardziej radosnych dni dla chrześcijan. W ciągu roku niemal każdego dnia przypada wspomnienie jednego lub kilku świętych znanych z imienia. Jednak ich liczba jest znacznie większa. Wiele osób doszło do świętości w zupełnym ukryciu. 1 listopada Kościół oddaje chwałę wszystkim świętym, tym oficjalnie uznanym i wyniesionym na ołtarze jak i tym, których nikt nie zna z imienia.

Uroczystość Wszystkich Świętych nie jest – wbrew spotykanym opiniom żadnym: „Świętem Zmarłych”.

Dzień 1 listopada przypomina prawdę o powszechnym powołaniu do świętości. Każdy z wierzących, niezależnie od konkretnej drogi życia: małżeństwa, kapłaństwa, bycia zakonnikiem, czy życia w samotności, jest powołany do świętości. Tej pełni człowieczeństwa nie można osiągnąć własnymi siłami. Konieczna jest pomoc łaski Bożej, czyli dar życzliwości Boga.

Dzień Zaduszny jest dniem modlitw za ludzi zmarłych, których dusze oczekują jeszcze w czyśćcu na ostateczne spotkanie z Bogiem. Drugi listopada jest wspomnieniem zmarłych potrzebujących oczyszczenia, które mogą uzyskać przez modlitwę wiernych i Kościoła. Jest to dzień nabożeństw i modłów w intencji wszystkich zmarłych, a zwłaszcza dusz odbywających jeszcze pokutę. Temu celowi służą m.in wypominki za naszych najbliższych zmarłych, by cały Kościół modlił się za ich zbawienie.

Odpust zupełny za dusze w czyśćcu cierpiące można uzyskać pod zwykłymi warunkami — spowiedź, Komunia Święta, wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, odmówienie Ojcze nasz, Wierzę w Boga Ojca oraz dowolnej modlitwy w intencji Ojca Świętego:

* od południa uroczystości Wszystkich Świętych i w Dniu Zadusznym pobożnie nawiedzając kościół,

* od 1 do 8 listopada odwiedzając pobożnie cmentarz i modląc się za zmarłych.