Św. Jan Nepomucen

Św. Jan Nepomucen jest patronem dobrej spowiedzi, spowiedników i penitentów. Urodził się około 1350 roku w Pomuku (dziś Nepomuk), zmarł 20 marca 1393 roku w Pradze.

Około 1380 roku przyjął święcenia kapłańskie i został kanonikiem przy katedrze św. Wita. Studiował prawo kanoniczne w Pradze i Padwie. Następnie piastował godność kanonika kolegiaty praskiej św. Idziego, a w 1389 mianowany został wikariuszem generalnym arcybiskupa praskiego Jana z Jenstjena. W związku z zatargiem między królem Czech Wacławem IV a arcybiskupem, Jan Nepomucen popadł w niełaskę władcy i w 1389 roku został uwięziony. Następnie zrzucono go z mostu Karola do rzeki Wełtawy. Ta scena przedstawiona na płaskorzeźbie umieszczonej na ołtarzu Jana Nepomucena w kościele św. Mikołaja w Bochni. Jego zwłoki złożono w katedrze na Hradczanach. Beatyfikacja Jana Nepomucena odbyła się w 1721 roku, a kanonizowany został w 1729. Już wcześniej uchodził za nieformalnego patrona Czech, a jego kult silnie promieniował na sąsiednie ziemie, zwłaszcza Śląsk.

Według innej wersji, Jan Nepomucen po odmówieniu ujawnienia tajemnicy spowiedzi królowej Zofii królowi czeskiemu Wacławowi (król podejrzewał żonę o niewierność), został poddany ciężkim torturą i w konsekwencji wrzucony do Wełtawy.

Figura św. Jana Nepomucena, która jest po renowacji stoi w rynku w Dobromierzu.