Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony

W Liturgii 14 września określa się mianem święta Podwyższenia Krzyża Świętego, które na celu ma podkreślenie tajemnicy Krzyża, „na którym zawisło Zbawienie świata”. We wrześniu jeszcze raz szczególnie rozpamiętujemy tajemnicę Wielkiego Piątku, gdyż przed reformą kalendarza, jaka miała miejsce po Soborze Watykańskim Drugim, obchodzono dwa święta: 3. maja jako święto Znalezienia Krzyża Świętego i 14. września -święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Po reformie pozostawiono jedynie święto wrześniowe łącząc niejako w jedno zarówno znalezienie i podwyższenie.

Dzisiejsze święto prowadzi nas na Golgotę. Chcemy stanąć blisko Ukrzyżowanego, aby napełnić się miłością, która z niego wypływa. Nie można pojąć tajemnicy krzyża, który znajduje się w centrum naszej wiary, będąc gdzieś z boku i patrząc z oddali. Krzyż zawsze pozostanie zgorszeniem i nieporozumieniem dla ludzi stojących z boku.

Niezwykle pięknie o krzyżu pisał Św. Augustyn: „Patrz na krzyż. Kontempluj jego ramiona! Noś zawsze przy sobie krzyżyk! Kiedy czujesz się słaby – on ci da moc. Kiedy upadniesz – on cię podźwignie! Kiedy tracisz ducha w przeciwnościach losu i załamiesz się pod ciężarem trudności i niepowodzeń – on doda ci odwagi i cierpliwości! Kiedy płaczesz – on będzie ci pocieszeniem! Kiedy cierpisz – on stanie się twoim uzdrowieniem! Kiedy drżysz w przerażeniu – on doda ci pewności. Kiedy go zawołasz – on ci odpowie! Chcesz wiedzieć, ile warta jest twoja dusza? Spójrz na krzyż! Chcesz poznać całą złość i powagę grzechu? Medytuj cierpienie i śmierć krzyżową Chrystusa Pana! Chcesz wiedzieć, jak bardzo Bóg nas kocha? Kontempluj krzyż Chrystusa. Niech krzyż Pana strzeże nas w życiu ziemskim, umacnia w godzinie śmierci, będzie ukoronowaniem naszej wieczności”.